2 maart 2018

Onder barre omstandigheden je club hooghouden

Nu kranten melden dat de misdaad in Friesland terugloopt, men de Oldehove sluit omdat het boven te koud is en Friesland wordt geteisterd door een hevige kou, geeft het je een “warm” gevoel dat je je club mag vertegenwoordigen in de vriendschappelijke wedstrijd tegen de biljartclub van Philips.

Je afvragend hoe je binnenkomt meld je je, gewapend met je keu bij de poort en blijkt het een peulenschilletje te zijn het vijandelijke gebied binnen te stappen. De grenswachten, portiers heten ze, begroet je, door je keu omhoog te houden en je kunt zonder controle doorlopen.

Gelukkig gaat het over een biljartwedstrijd en is het doel niet bedrijfsspionage uit te voeren, die bekostigd wordt door Samsung .

Later op de avond hoor ik van de machtspositie die portiers hebben  en die nog verder reikt dan die van de algemeen directeur. Voordat je het weet word je bij het te laat beëindigen van de wedstrijd, opgesloten om pas bij het krieken van de dag bevrijd te worden. Gelukkig constateerde ik dat de kantinevoorraad meer dan voldoende was.

De kantine, die je moet doorlopen, bezorgt me beelden van vroeger. Als scholier van één van de scholen in Drachten, werd je afgemarcheerd naar de Philipskantine om daar te “genieten” van het Frysk orkest, een Sinterklaasviering of een toneelstuk.  De damtoernooien, in de grote kantine, waar heel dammend Friesland kwam, brachten mij niet het succes waar ik op hoopte. Deze avond wilde ik mij revancheren, al was het dan ook in een andere sport.

Dat er achter het toneel nog een geheime ruimte was, heb ik pas ervaren als biljarter. Ja, als biljarter gaan alle deuren voor je open. Toch is het armoede daar en dat verwacht je niet. Haakjes om je jas op te hangen ontbreken ten ene male en word je geadviseerd de stoel als zodanig te gebruiken, (Moest ik thuis eens doen!)

Achter de deur vind je een ruimte met drie biljarts , een gevulde koelkast en warme koffie in een kan. Over de koelkast zullen we het niet hebben, want daar ontbrak niets aan. Over de biljarts willen we het ook niet hebben, want daar mankeerde……………………………….. Ja biljarters hebben altijd commentaar.

De catering, ja de catering daar moeten we het nog wel even over hebben. Terwijl half Nederland er een probleem van maakt of de dieren in de Oostvaarder plassen wel of niet gevoederd moeten worden, worden we als gasten ruimschoots bedeeld.                                                                     Huiverig  gemaakt door de verhalen over vergiftiging, ben ik eerst nog even voorzichtig. Wanneer echter onze teamleider zich te goed doet, werp ik alle schroom van me af en geniet optimaal van kaasblokjes, worst, worst en leverworst. Wanneer er in de pauze  een kar komt met warme saucijzenbroodjes kan mijn avond niet meer stuk en houd ik me aanbevolen voor een volgende keer.

“Een goed gastheer is beter dan een verre biljartvriend”

Bijna zou je vergeten dat het over biljarten moet gaan en niet over portiers, kantine en voedsel. Met te weinig verkregen informatie was ik als eerste gearriveerd bij het hek en begon ik aan mezelf te twijfelen of dit wel de goede plaats was. Blij was ik, toen ik een bekend gezicht in de vrieskou ontwaarde. Toen hij echter meedeelde dat hij voor Philips speelde en niet voor De Holdert (een man met twee petten) daalde hij in mijn achting.

Gelukkig kwamen er meer bekende gezichten het hek binnen met een houding: "dit is bekend terrein voor mij”, waarbij ik me afvroeg wie ze eigenlijk vertegenwoordigden, en welke belangrijke functie ze hier hadden uitgeoefend.

Maar nu echt naar de wedstrijden. Terwijl sommigen slecht uit de voeten kunnen op kunstgras, bleken de biljarts, de banden, het groene laken, de keuhantering, het effect en vult u zelf maar aan, niet op onze hand te zijn en moesten we met een achterstand gaan rusten. Toen men ook nog ging discussiëren over wedstrijden van 20 of 25 beurten, was de concentratie geheel zoek en bleek ook de tweede helft niet tot het gewenste resultaat te leiden.

Je moet je nu één keer als gast gedragen en bovendien inbouwen, dat als  je nog eens uitgenodigd wil worden, je de  overwinning aan de gastheren moest laten.

Bij de prijsuitreiking viel ik van de ene in de andere verbazing. Veertig biljarters die een hele avond strijden om een beker. Een bekertje waar het deksel van ontbrak maar waar gelukkig op de voet nog voldoende ruimte was voor het plaatsen van de naam van de overwinnaar met daarbij het jaartal van het behaalde resultaat.

Wat de einduitslag was beste lezer?  Ik moet u het antwoord schuldig blijven. Maar ik kan u verzekeren, we hebben verloren, dank zij de kou, de strenge portier, de biljarts, de verzorging en de prima organisatie.

Met de herinnering van het beeld  van een trotse wedstrijdleider van de thuisclub, die meedeelde dat  ze gewonnen hadden, keerde ik huiswaarts door de vrieskou.

Een gezellige avond, versteviging van de onderlinge band , een goed gevoel van  een persoonlijke triomf overdenkend, zocht ik mijn auto op.

Bij thuiskomst wachtte een trouwe partner en op de vraag : En?, plus de opmerking ; “ o ik zie het al aan het gezicht”!, verzuchtte ik : “we hebben verloren”, maar het was gezellig en de catering was voortreffelijk.

23 november 2017 

BC DC Drachten wint nipt van Philips: 26 – 22

De libre uitwisselingswedstrijd tegen Philips is de enige wedstrijd die onze biljartclub op een avond speelt in @Holdert. Dat was te merken. Sietce Wierda vertrok al om 18.00 uur van huis, in de veronderstelling dat de wedstrijd om 18.15 zou beginnen. Daar aangekomen zag hij niemand en is maar in een hoekje gekropen om een krantje te lezen. Die bood zoveel nieuws dat Sietce te laat in de biljartzaal kwam. Ook Martin Liefrink was zijn agenda kwijt. Op de WC laten liggen zeker, want hij moest telefonisch herinnerd worden aan zijn afspraak in de biljartzaal. Volgens mij heeft hij alle snelheidsregels overtreden om nog tijdig in @Holdert te zijn.

Die snelheid liet Martin ook op de groene laken zien. Hij maakte zijn eerste partij uit in 17 beurten, met een moyenne van 2.412%. Zijn tweede partij won hij in 13 beurten met een moyenne van 3.154%. ‘Dit gaat beter dan overdag,’ was de conclusie van Martin.

Ja, Pa Luong was ook van de partij. Zoals we van hem gewend zijn, gooit hij er wel eens met de pet naar, maar hij kan ook serieus biljarten. Hij maakte in zijn tweede  partij 53 caramboles in 12 beurten, met een moyenne van 4.417%

Okke Booij werd bij Philips ingedeeld, omdat er iemand verstek liet gaan. Okke won beide partijen voor Philips. Dat werd hem natuurlijk niet in dank afgenomen.

Joop Wolters verloor zijn eerste partij. Hij zag waarschijnlijk de ballen niet goed want Jopie was ‘s middags even naar een verjaardagfeestje geweest. Maar in zijn tweede partij zag hij er wat frisser uit en won toen wel.

Sijtze v/d Molen, Peter Hoekstra, Sipke Lindeboom, Eppie Betten, Willem Tjeerdsma en Sietce Wierda wonnen ieder één partij, terwijl Ron Mulder, Marten Dam en Sipke Zuidema hun beide partijen verloren.

Zoals altijd blonk ook deze ontmoeting met Philips weer uit in gezelligheid. Het was weer een geslaagde avond, met koffie zonder gebak. Maar wel met lekkere hapjes en drankjes. De gezellige avond werd afgesloten, nadat onze wedstrijdleider Sijtze v/d Molen de uitslag had bekend gemaakt. BC DC Drachten won met 26 tegen 22.

Het wedstrijdformulier: