5 maart 2019

Hans Hulkenberg gloreert in 20 beurten driebanden toernooi

De belangstelling voor de 20-beurten toernooien is stabiel groeiend in dit biljartseizoen. Dat kwam tot uiting in het aantal deelnemers van tweeëndertig aan het driebanden toernooi op 5 maart 2019. Ze waren gemotiveerd bleek ook deze dag. Tijdens deze toernooien is het soms heel erg rumoerig, dat was op deze dag vrijwel niet het geval. Toen  in de loop van de middag het kaf van het graan was gescheiden, werd het iets levendiger in de zaal. Enkele waarschuwingen hadden voldoende effect. Hierdoor konden de nog wel in de race zijnde spelers hun toernooi prima tot een goed einde brengen.

In Hans Mes en Hans Dekker meldden zich weer twee nieuwe leden aan het front. Hans Mes voelt zich meteen thuis, zo zei hij. ‘Het biljarten had beter gekund’, vervolgde hij, ‘maar de sfeer bevalt me prima. We zijn pas naar Drachten verhuisd, daardoor heb ik nog weinig tijd voor het biljarten. Wanneer we straks gesetteld zijn zal ik zeker vaker komen. Ik denk met plezier terug aan mijn kennismaking’. Ook Hans Dekker was lovend over de sfeer en de gemoedelijkheid van de deelnemende leden. Ik heb een hele tijd niet gebiljart, maar het goede gevoel begint weer terug te komen’.

Dat was overbodig om te vermelden, want de nieuweling eiste meteen de vijfde prijs voor zich op.

Vervelend was dat Willem Tjeerdsma in het ziekenhuis opgenomen is met een longontsteking.

Zoals telkens weer waren er hoogte- en dieptepunten. Zo had good old Sipke Lindeboom de dag van zijn leven, met zestien en zeventien caramboles in twintig beurten in de eerste twee ronden. Met een score van acht, kon hem de eerste prijs vrijwel niet meer ontgaan. Maar, o wee die laatste ronde. Hierin kon hij zijn onaantastbaarheid extra glans geven. Het werd een deceptie. Sipke scoorde niet één carambole en weg was de hoofdprijs. Hij zakte naar de derde plaats.

En dan zijn er altijd aasgieren die profiteren. Eén daarvan was Hans Hulkenberg. Hij scoorde acht en negen caramboles, maar zag dat dat op deze dag niet voldoende was. Dus ging er een schepje bovenop. Dit resulteerde in een ronde met zestien caramboles en de hoofdprijs! Dat kon de laatste ronde met twee caramboles niet verhinderen.

Winnaar Hans Hulkenberg

Nog een aasgier. Frans Paludanis zat op het vinkentouw. Loerend op een misstap van zijn concurrenten voor de topposities. Na vier en veertien caramboles, maakte Frans in de derde ronde er zeven. Wilde hij meedoen voor de hoofdprijs dan moest hij in de vierde ronde aan de bak, zo riep hij een beetje blufferig in het rond. Frans begon goed maar zag dat het niet voldoende was voor voldoende concurrentie. Daarop perste hij er een forse eindsprint uit waardoor hij tot vijftien caramboles en de tweede plaats kwam.

Martin Liefrink eindigde op een keurige vierde plaats en maakte de hoogste serie van de dag met zes caramboles.

Romke Overzet had ook pretenties, maar was in de vierde ronde te moe om ook maar één carambole te maken.

vlnr. Martin Liefrink (hoogste serie), Hans Hulkenberg (winnaar), Frans Paludanis (2de) en Sipke Lindeboom (3de)

Het toernooi was weer voortreffelijk georganiseerd door Klaas v.d. Veen en Jan Stavast, die hiervoor werden bedankt door voorzitter Renze v.d. Leij.

Voor meer details zie onderstaand wedstrijdformulier.

6 november 2018

Jan Stavast verraste door winnen van driebanden toernooi

Het 20-beurten driebandentoernooi kon zich verheugen op een massale deelname. Maar liefst 32 leden gaven acte de précense, met daaronder een tweetal nieuwe leden. Het vergde nogal wat organisatietalent van Okke Booij en Klaas van der Veen. Dankzij een strak schema, met acht deelnemers per tafel, verliep het geheel in een razend tempo. Nadat iedereen drie partijen had gespeeld kon al om ruim 15.00 uur de balans worden opgemaakt. Jammer dat een aantal de zaal al had verlaten, want daarmee verkwanselden zij hun kans op een (vlees)prijs die via de ‘tombola’ wordt toegekend aan een deelnemer die niet in de prijzen is gevallen.

Het leek dat het zo’n mooie dag was geweest, maar de domper kwam nadat de kruitdampen waren opgetrokken. Wedstrijdleider Okke Booij, nadat hij de prijswinnaars bekend had gemaakt: ‘Dit was mijn laatste keer als wedstrijdleider van de 20-beurten toernooien. Ik erger mij te veel aan deelnemers die zich niet aan de richtlijnen houden en het onnodige lawaai tijdens de partijen’. Iedereen stond perplex en is teleurgesteld dat Okke dit besluit meent te moeten nemen. Het is bekend dat Okke van discipline, orde en rust in de zaal houdt. Zo behoort het ook. Er dient respect te zijn van deelnemers, die even geen taak hebben, voor de spelers die hun partij aan het spelen zijn. Daarom is het begrijpelijk dat, na een aantal mondelinge aanmaningen in de zaal, Okke het bijltje er bij neer gooit. Heel erg jammer.

Dan het toernooi. De organisatie liep op rolletjes. De partijen werden vlot afgewerkt. Sommigen wel heel vlot, omdat er maar mondjesmaat caramboles werden gemaakt. Toch waren er ook nu weer positieve uitzonderingen. Hoge scores waren er in de eerste ronde van Sijtze van der Molen (15), Henk de Vries (13) en Peter Hoekstra (14). Joop Middelbos en Eppie Betten excelleerden in de tweede ronde met 14 en 13 caramboles. In de derde ronden waren de heren moe. Er konden nog hoge scores worden genoteerd van Sijtze van der Molen en Gerard Beerling met 10 en 11 caramboles. Opzienbarend was de tweede partij van Jan Stavast. Hij moest in 20-beurten 3 caramboles maken, het werden er 10! Die stunt bracht hem de hoofdprijs.  Martin Liefrink en Henk de Groot streden om de hoogste serie. Het werd een nek-aan-nek race. Beiden maakten 5 caramboles, maar het gemiddelde van de tweede was iets hoger waardoor hij een zak met vlees meenam naar huis. Er werden elf (vlees)prijzen uitgereikt

Natuurlijk vielen er ook tijdens dit toernooi velen door de mand. We gaan ze maar niet noemen. Het is af te lezen in onderstaand wedstrijd resultaat. Voor diegenen die het aangaat: blijven oefenen en de volgende keer beter.