22 maart 2016

Drachten wint van kampioen Burgum: 27 – 21

De librespelers van BC DC Drachten lieten er in de FFBC competitie tegen kampioen Burgum geen gras over groeien. Ze waren er duidelijk op uit om de gasten pootje te lichten. Er was maar één manier om het de Burgumers lastig te maken: ze meteen van acquit bij de strot te grijpen. Die opzet lukte. De eerste helft werd dan ook afgesloten met een 15 – 9 voorsprong. Kat-in-bakkie, daarvan waren de Drachtsters overtuigd. Vergeten werd op dat moment dat er nog een tweede helft zou volgen. Een tweede helft waarin het bijna traditioneel geheel misgaat voor de Drachtsters.

Drachten opende, na de ontvangst met koffie en cake, furieus. De thuisclub liet de gasten alle hoeken van het biljart zien. Zege aan zege werd aaneen gerijgd. Sijtze van der Molen, Peter Hoekstra, Joop Middelbos, Joke van der Meulen, Sjouke Kramer, Hendrik Koopman, Romke Overzet, Sipke Zuidema en Piet de Haan maakten gehakt van hun tegenstanders, terwijl Sipke Lindeboom nog een remise uit het vuur sleepte. De gasten dropen als natte katten af naar het restaurant van @Holdert om middels een aperitiefje moed in te drinken en te genieten van een prima maaltijd. 'Het natje was geweldig en de maaltijd niet minder,' zo meldde captain Jelle van der Leest van Burgum na afloop.

Het werkte voor de Burgumers. In navolging op eerdere wedstrijden ging het voor de Drachtsters weer helemaal mis. Alleen Sjouke Kramer bleef overeind. Hij won zijn beide partijen. Jaap Knol en Henk de Groot namen revanche op zichzelf door na de eerste verliespartij nu wel de tegenstanders opzij te zetten. Albert Hoekstra zorgde door een winstpartij dat Drachten in het tweede deel toch nog 8 punten bijeen sprokkelde. Dat was voldoende voor de overwinning en de eindstand te bepalen op 27 – 21. Daarmee had de thuisclub het genoegen de koploper te hebben verslagen, maar bleef het nare gevoel van die chronisch zwakke tweede helft zweven door de biljartzaal.

Dat Drachten weinig onderdoet voor de Burgumers bleek uit de score na de uit- en thuiswedstrijd. Daarin bleef Drachten aan de goede kant van de score: 43 – 41.

Doordat Burgum aan de wedstrijd begon met 5 punten voorsprong op Menaldum en 6 punten op Drachten, waren ze al zeker van het kampioenschap. De nederlaag deerde hen dan ook niet. Het verbaasde dan ook niemand dat captain Jelle van der Leest na afloop meldde een heel mooie biljartdag hadden gehad in Drachten.

Drachten bracht, middels competitieleider Okke Booij, de wel gemeende felicitaties over aan Burgum met het behaalde kampioenschap. Het zij hun gegund.

8 maart 2016

Klokkenluiders (Franekers) delven het onderspit

Na een aantal nederlagen werd het weer eens de hoogste tijd dat de biljarters uit Drachten de provinciegenoten “een poepje zouden laten ruiken”. Tot de biljarttanden toe bewapend trokken we deze dag richting Franeker waar de mensen van De Soos onze tegenstanders zouden zijn. Genietend van de weidse ruimte en de prachtige wolken kwamen we in de juiste stemming in Franeker aan. Op de radio hoorden we dat het wereldvrouwendag was. Daardoor leek het dat we als acht biljart mannen op de vlucht waren, maar dat was, hoewel er geen onderzoek naar is gedaan, niet het geval. In het prachtig vernieuwde Saxenoord, en ook de biljartzaal had er een grote vleug van mee gekregen, begonnen we uiterst gemotiveerd aan de strijd. Toen de hagelbuien waren weggetrokken en de ochtend wedstrijden waren gespeeld, brak er een Drachtster Oranjezonnetje door. Wanneer je kunt gaan rusten met een 9-7 voorsprong smaakt het eten, het wijntje en het borreltje twee keer zo lekker. Toch was ik enigszins teleurgesteld toen de 9-3 voorsprong, door onze cracks Okke Booij en Peter Hoekstra teniet werd gedaan, doordat ze in het zand hadden moeten bijten. Dat de één dit met een lachend gezicht had gedaan en  bij de ander  het gezicht  op onweer  stond, zegt iets over hun wedstrijdmentaliteit. Gelukkig dat Henk de Groot, zuchtend en puffend toch op positieve wijze de eindstreep wist te halen. Romke Overzet, altijd rustig en betrouwbaar, Rinse van der Leij, die vaak zichzelf niet begrijpt, en Tjeerd Jaasma die natuurlijk tegen zijn oude stadsgenoten niet af wilde gaan zorgden voor zes winstpunten en brachten het totaal op acht. Eppie Betten, liet zien dat er ook nog een derde mogelijkheid was, en behaalde zo tegen de wedstrijdleider van De Soos een keurige remise. Dit had de eerder genoemde tussenstand tot gevolg. Opmerkelijk is het overigens dat biljarters naast allerlei voetbewegingen ook bijzonder gezichtsuitdrukkingen kunnen produceren. Binnenkort hoop ik hier op te promoveren en mits er belangstelling voor is, wil ik het één en ander voor het voetlicht brengen. Toch moet je daarmee oppassen, dat ben ik mij bewust. Je weet nooit hoe het valt bij de doorsnee bekkentrekkende biljarter.

 ’s Middags lieten Rinse en Tjeerd opnieuw hun tanden, kunstgebit of klikgebit zien en zo wonnen ze ook hun tweede wedstrijd tegen de “oud-stadsgenoten” van laatstgenoemde. Dit gaf, zo verzeker ik jullie mij een goed gevoel. Romke speelde een spannende partij en zorgde in de na beurt, met een positieve instelling, dat er een remise kon worden genoteerd. Koopman was deze dag helaas niet de Koopman en moest opnieuw in een nederlaag berusten. Maar Hindrik na regen komt altijd weer zonneschijn. Natuurlijk geldt dat ook voor Okke, die deze dag maar snel moet vergeten. In andere landen heb je zogenaamde troost dames, wat dat dan ook maar moge zijn. Wellicht is dat een goede therapie op de eerst volgende wereldvrouwendag of voor de eerstvolgende wedstrijd. Henk de Groot en Eppie Betten konden de verwachtingen ook al niet waarmaken en zo keken we, met nog één wedstrijd te gaan tegen een achterstand aan. Peter Hoekstra, ’s morgens verliezend, en daardoor tussen de middag als een zombie rondzwervend door Franeker, vond   gelukkig met behulp van de scheidsrechter, die dingen niet zag,  zichzelf ’s middags terug. Het geluk is met………    Hij hield zijn concentratie vast, dit in tegenstelling tot zijn tegenstander, die nu nog mopperend aan tafel zit. Hij zette zijn wedstrijd om in winst.

Beide ploegen voegden er nog een extra wedstrijdpunt aan toe en werd de einduitslag op 17-17 bepaald. Zo zie je maar weer dat je het als team moet doen en de teamgeest was, evenals het eten, voortreffelijk.                                                                                                                                 TJ.

3 maart 2016

Menaldum te sterk voor Drachten: 22 -26

De kleine kans op het kampioenschap van de FFBC competitie is voor de librespelers in de thuiswedstrijd door een nederlaag tegen Menaldum tot nul gereduceerd. In het eerste deel van de wedstrijd hadden de Drachtsters een voorsprong van 10 – 8 genomen. Maar zoals zo vaak, in het tweede deel ging het weer mis. Alleen Sijtze van der Molen en Henk de Groot wisten hun partij te winnen. De overige 7 werden een prooi voor de gasten, waardoor de einduitslag 22 – 26 op het scorebord verscheen.

Sijtze van der Molen was overigens de enige die beide partijen wist te winnen. En hoe! Zijn eerste partij wist hij te winnen in 19 beurten. Hij speelde daarin met een moyenne van 3.158. Zijn tweede partij was van uitzonderlijke klasse. Hij zegevierde in 14 beurten, scoorde een serie van 17 caramboles en een moyenne van 4.286. Sipke Lindeboom speelde in zijn tweede partij met een moyenne van 2.571, maar verloor wel in 14 beurten.

16 februari 2016

Een pak voor de broek

Terugfietsend, liet ik de biljart dag nog eens de revue passeren en zag ik voetballers met het woordje “respect” op hun sporttenue. Misschien is het een suggestie dit woord op de rand van het biljart te schilderen. Want mensen, zeg nu eens eerlijk, moeten wij als biljarters uit Drachten ons op de borst slaan in verband met deze monsteroverwinning?

Met de herinneringsvoetstappen nog bij biljartvereniging De Stins in Franeker en lopend langs de goedlopende biljarts in Drachten, ben ik in een vreselijk dilemma terecht gekomen.

Ja, ik weet het, je moet nooit terugblikken en altijd vooruit zien, maar toch. De vraag is of  je over een  monsteroverwinning van  41-7 nog trots moet zijn?  Moet je aan ontwikkelingswerk gaan doen? Of moet je gewoon zeggen: “ Het was een mooie biljartdag”!

Bijna had ik met mijn oude clubgenoten medelijden gekregen, maar toen ik kritische geluiden hoorde over het eten in Drachten, dacht ik, het is maar goed dat er geen puree op jullie bord lag, noch stamppot, want echt in de puree zitten en je verslikken in de stamppot, zou nog erger geweest zijn.

(Letterlijk of figuurlijk bedoelt, ik weet niet wat ik hen moet wensen).Ik houd er niet van om mensen een schop na te geven, maar in dit geval is zeven punten blijkbaar wat je verdiend hebt. (Ik had beloofd het verslag naar Franeker op te sturen, loop daarmee het risico bij de stadsgrenzen terug te worden gestuurd of in elkaar te worden geslagen en zie er daardoor maar vanaf.

De feitelijke nederlaag? Ik hoorde in de wandelgangen: grote biljarts, vierkante ballen, slechte banden en het zijn allemaal driebandenspelers, doping van de  Drachtster spelers, fishing etc. Ja, biljarters zijn nu eenmaal sterk in her verzinnen van excuses. We laten het maar bij De Stinsers.

Toen de ochtenddampen waren opgetrokken hadden we 11 partijen gewonnen. Alleen Sipke Lindeboom had zijn gevoel laten werken en de punten aan de wedstrijdleider van Franeker geschonken. Of de totaaluitslag van de morgen nu de reden was om over het eten te klagen, staat overigens niet op het wedstrijdformulier vermeld.

Hoogmoed onzerzijds? Nee, we behoeven ons niet op de borst te kloppen, want ook ons gemiddelde was “allerbelabberdst”, zo kwam het tenminste uit de mond van de wedstrijdleider. Over een peptalk gesproken!

’s Middags trok onze wedstrijdleider Okke Booij wit weg, toen zijn tegenstander Aaldries Hoekstra een serie van 44 maakte (de hoogste van de dag)en de wedstrijd naar zich toetrok. Je moet je tegenstander iets gunnen, maar je moet ook weer niet overdrijven Okke. Maar ja als wedstrijdleider, en laten we dat niet vergeten, sta of zit je achter je computer, altijd in een kwetsbare positie. Joop Middelbos, zijn fanatieke tegenstander niet kennend, bezorgde de Franekers opnieuw twee punten en bracht hun totaal op zes. Eppie Betten, misschien gevoelig voor vrouwelijk schoon, schonk Anneke Buma, heel sociaal, één punt.

Dat J. Spoelstra met een plusscore van 100,00 ook zijn partij won, en de kortste partij liet noteren (15 beurten)is natuurlijk altijd vermeldenswaardig evenals het behalen van vier punten door de debutant M. Dam. (Sorry heren, ik was even jullie voornamen kwijt). Het hoogste gemiddelde bij de Drachtsters behaalde deze dag Japie Knol (3.350). Memorerend is tevens dat we ondanks een zwakke start, toch nog een extra wedstrijdpunt verdienden, zo vertelde onze O.

Gelukkig toonden onze tegenstanders, dat ze sportief waren. Ze memoreerden tenminste dat ze op een gezellige dag terug konden zien, en waarschuwden ons voor een tegenbezoek aan Franeker.

Als je hoog in de boom zit, kun je namelijk diep vallen. We zijn gewaarschuwd.

                                                                                                                                                                                            TJ.

26 januari 2016

Libre team onderuit in Dokkum: 27 – 21

Het op de 2e plaats bivakkerende libre team van BC DC Drachten slaagde er, voor de FFBC competitie, niet in om het op 2 punten afstand staande Dokkum in eigen huis op een nederlaag te trakteren. Het werd een min of meer gelijk opgaande strijd, waarin de bezoekers halverwege een 10 – 14 voorsprong hadden genomen. Het leek echter alsof de Drachtsters in het tweede deel met de handrem er op aan het spelen waren. De voorsprong slonk als sneeuw in de hoge voorjaarstemperatuur. Na de inhaalmanoeuvre was er geen houden meer aan. Dokkum ging er op en er over, met als resultaat de 27 – 21 zege.

Opgelucht waren de Drachtsters, na het gekronkel rondom Bergum, toen ze over de nieuwe Centrale As in Dokkum arriveerden. Wat wordt het een gemakkelijk ritje wanneer de Centrale As helemaal klaar is.

De Drachtsters begonnen overtuigend aan de klus in Dokkum. Peter Hoekstra opende het bal vernietigend voor zijn tegenstander, door met een moyenne van 3.1 zijn partij in 19 beurten te winnen. In zijn spoor wonnen Sijtze van der Molen en Sipke Lindeboom eveneens overtuigend. Vervolgens leek er een einde te komen aan de zegereeks. Dokkumer Reidsma leek Romke Overzet te kijk te zetten door van acquit een serie van 10 caramboles te maken. Dat had hij beter achterwege kunnen laten, want ons aller Romke reageerde alsof door een wesp gestoken. Na 4 beurten had hij al weer orde op zaken gesteld. En toen.......och arme Reitsma, toen was Romke helemaal los. Na 14 beurten mocht hij met een moyenne van 2.07 de felicitaties van zijn afgedroogde tegenstander in ontvangst nemen!!!

Sjouke Kramer, Hendrik Koopman en Piet de Haan zorgden er voor dat met een voorsprong van 10 – 14 kon worden gepauzeerd.

Het viel trouwens op dat Dokkum maar 9 spelers ter beschikking had. Daardoor moesten 3 spelers 2 partijen spelen.

En daarna. Ja, toen ging het weer helemaal mis. Was is het toch met die Drachtsters? Alleen Peter Hoekstra, Sijtze van der Molen en Sjouke Kramer bleven overeind. En natuurlijk Romke. In de nastoot sleepte hij er nog een remise uit zijn tweede partij.

Een jammerlijke nederlaag was het eindresultaat in Dokkum, waardoor de thuisclub qua puntenaantal gelijk kwam met Drachten.

Hét gesprek van de dag was echter de situatie waarin de Dokkumer biljartclub verkeert. Wat is er aan de hand? De accommodatie waarin de biljartclub resideert, is in particuliere handen overgegaan. In de transactie is opgenomen dat o.a. de biljartclub haar huisvesting blijft behouden. Echter, de gemeentelijke welzijnsorganisatie heeft de subsidie voor de biljartclub stop gezet. Dat betekent dat de huur van de accommodatie fors is verhoogd en dat de club nu ook zelf de 4 biljarts moet onderhouden. Dit wordt reëel begroot op 2000 euro per jaar. Door de onzekere situatie is er tevens sprake van achterstallig onderhoud.

Om een deel van de extra kosten te kunnen dekken is de contributie met 40% verhoogd naar 150 euro per jaar. Dat is niet voldoende voor de extra vaste lasten waar club mee is opgezadeld.

Voorzitter Jappie Dijkstra gaf aan dat ze nog in gesprek zijn/willen met de gemeente of andere instanties om tot een oplossing te komen. Hij is over de uitkomst hiervan niet erg optimistisch. Het ziet er echter naar uit dat de lasten, in de huidige accommodatie, te hoog zijn voor de ongeveer 45 leden tellende biljartclub. Wordt vervolgd.

1 december 2015

Libre spelers komen net tekort in Bergum: 20 – 16

Het was alsof de Bergummer gastheren in de libre FFBC competitiewedstrijd revanche wilden nemen op de nederlagen van de driebandenspelers. Want, in de aanvang van de confrontatie gingen de gastheren als een speer uit de startblokken. Ze kozen daarmee het goede moment, want ja, de Drachtsters moesten eerst wennen aan de (hogere) biljarts, het was nog vroeg en het weer was niet aangenaam. Wel hadden ze alvast kunnen genieten van een verse bak koffie en verklaarde voorzitter Foppe Slotegraaf dat ze de gasten in de watten wilden leggen. 'Het kan niet op', meldde hij, nadat hij verteld had wat voor goeds over de Drachtsters heen gestrooid ging worden. Er werden maar liefst gratis 2 koppen koffie in het vooruitzicht gesteld. Goed, je kon tegen betaling zoveel koffie krijgen als je wilde. En toegegeven, een kop koffie voor 60 cent is inderdaad een koopje.

En ja, het is sinterklaastijd. Dus vol verwachting klopten de Drachtster harten. Het bleef helaas bij loze woorden. Van de goedertierenheid was in de biljartzaal niets meer te merken. De gasten werden met boter en suiker ingemaakt. Tot aan het gênante toe. Er bleef van de gulle gastvrijheid vrijwel niets over. Toen de balans halverwege werd opgemaakt werd inzichtelijk hoe wreed de gastheren met hun gasten waren omgesprongen. De thuisclub had 13 punten gescoord tegen de gasten 5.

Hoe herstel je van zo'n pak rammel, was de vraag op ieders lippen. De Drachtster hadden er weinig fiducie in. Misschien was een aperitiefje en een lunch bij de Pleats een goed idee. Er moest iets gebeuren, dus was het besluit vrij snel genomen. Met z'n allen naar de Pleats. Dan zou je verwachten dat de ploeg in mineur en chagrijnig was, na zo'n afstraffing. Maar nee hoor. Het was één en al gein. De moppentapkraan ging wijd open. De inspanning van de ochtend maakte plaats voor ontspanning. Er ontstond een gelaten stemming. Zo van: het aperitiefje is prima en het eten formidabel. Voor de rest maakt het niet meer uit. Op de terugweg naar de biljartzaal was de stemming totaal gewijzigd. Lol, gein en geen stress voor de komende partijen.

Dat bleek de juiste remedie, want juist in die ontspannen sfeer kwam een aantal Drachtsters tot opmerkelijke prestaties. In die mate zelfs dat de gezichten van de Bergummers min of meer op onweer stonden. Nu werden wel overwinningen geboekt, hoge series en caramboles overtuigend gemaakt. Sportief gezien is het jammer dat in het eerste deel de knop niet omgedraaid kon worden. Het werd nog een nek aan nek race. Het resultaat was een royale zege van het tweede deel voor de Drachtsters: 7 – 13. Hierdoor werd de totaal uitslag 20 – 16.

Voor Drachten was Peter Hoekstra het goudhaantje met 2 zeges, gevolgd door Romke Overzet met 1 keer winst en een remise. De laatste schreef tevens de kortste partij in 19 beurten op zijn naam. Martin Liefrink maakte de hoogste serie met 15 caramboles, terwijl Albert Hoekstra het hoogste gemiddelde behaalde: 2.478.

Werd het toch nog een leuke dag daar in Bergum.

10 november 2015

Klavertje vier

Toen we nog jong waren zochten we een klavertje vier, want dat zou geluk brengen. Na drie gewonnen wedstrijden wilden wij na- tuurlijk ook graag nummer vier vinden en winnen. Bijgelovigheid brengt soms geluk. Daar mochten we deze dag ook niet over klagen. Het werd een klavertje vier! Na een eerste opmerking van de wedstrijdleider na afloop van de partijen: “Mijne heren er is deze dag slecht gespeeld”, is het geluksgevoel meteen verdwenen. Het is nog erger dan een koude douche. Nu kun je twee dingen doen of je trekt je zo’n opmerking aan, of je denkt: Die man moet ook wat zeggen en weet niet beter. Want wees nu eens eerlijk twee punten is twee punten of je nu goed of slecht speelt. Met acht punten uit vier wedstrijden mogen we best tevreden zijn. Je kan er immers moeilijk negen van maken.

Toch leek het in het begin dat de Drachtsters of Sint Maarten of het naderend Sinterklaasfeest in hun hoofd hadden. Goedgeefs als ze waren stond men binnen de kortst mogelijke tijd met acht nul achter en dreigde er een tsunami. Gelukkig hield Hindrik Koopmans het hoofd koel en liet als eerste twee punten voor Drachten noteren. Dit was meteen het keerpunt in de wedstrijd daar ook Joop Wolters, Romke Overzet, Rinze v.d. Lei en Gerrit Ultzen twee punten toevoegden. De Franekers voegden hier nog een winstpartij aan toe en zo werd er gerust met een 10-10 tussenstand. De verliezende Drachtsters noem ik maar niet. Kickt u als lezer toch op negatieve berichtgeving dan kunt u deze uitslagen vinden op het scoreformulier.

Wilde er gewonnen worden dan zou er ’s middags uit een ander vaatje getapt moeten worden. Okke Booij, de wedstrijdleider, die altijd aan de haal gaat met een tactische oplossing als er gewonnen wordt, kreeg deze middag al weer gelijk. Je kan immers zo’n man ook niet teleurstellen beste biljartvrienden. De basis voor de overwinning echter, en dat geheim moet ik verklappen, wordt tussen de middag gelegd, wanneer enige overblijvende biljarters, die menen zicht op het spelletje te hebben, hun wijsheden plaatsen. Zo meende een Drachtster die tegen een nul aanliep tegen een topspeler uit Friesland dat het aan het systeem lag dat zich in je hersenpan afspeelde. Bij gebrek aan een teveel aan hersenmassa ging er een wereld van onbegrip voor mij open. Een ander gaf de goede tip, dat je je als biljarter wat vaker moest gaan defragmenteren. Begrijpt u het nog? Bestuur: een bijspijkercursus voor die biljarters die met beide benen op de grond blijven staan, is wellicht geen overbodige luxe. Goedkoper wellicht is om de opmerking makende biljarters nog eens psychologisch te laten onderzoeken. Het eindrapport zou ik wel graag willen lezen.

Maar terug naar de wedstrijd. Okke kreeg toch weer gelijk. De middagploeg liet zich niet de kaas van het brood eten. De vierde wedstrijd zou en moest gewonnen worden. Geen slechte banden, geen remmende hoeken noch klapperende leien of vierkante ballen brachten ons van de wijs. Van de 16-12 achterstand werden sommige spelers niet anders dan anders. Keurig hun zenuwen in bedwang hebbend bogen ze de achterstand om in een voorsprong en die werd niet meer uit handen gegeven. De opmerkingen van sommige spelers, toeschouwers ten spijt werd er nog gewonnen en hield men, op een enkele speler na, toch zijn concentratie vast. Wanhoopstoten, nog nooit eerder vertoonde “losse banders” en van te voren ingecalculeerde klossers”, zorgden voor de overwinningen van Tjeerd Jaasma, Jelle Spoelstra, Piet de Haan, Rinze van der Lei en Sipke Zuidema. ( Spelen zij niet voor het overgrote deel in de c-groep?)

Eppie Betten, uit de buitengebieden, voegde daar nog eens twee punten aan toe. Dat Martin Liefrink, Peter Hoekstra en Henk de Groot, toch niet de eerste de besten, de punten lieten, zo u wilt schonken aan de Franekers, was alleen maar sociaal.

Zo werd de eindstand 22-18 voor de thuisclub en was het gelukbrengende klavertje vier een feit. Wist u overigens dat een harde wind buiten, soms een sterke reactie teweegbrengt bij biljarters binnen? Het is een overweging waard, de gele- rode kaart in te voeren in de biljartzaal. Nog beter is het om een boeteregeling in te voeren. Daar wordt in ieder geval de clubkas beter van. Mocht u het op prijs stellen dat een volgende keer uw naam ook genoemd wordt, meldt het even. Tegen een kleine vergoeding kan hiervoor zorg worden gedragen. Niet noemen kan ook, maar daarvoor geldt het dubbele tarief.

Om positief af te sluiten: we zijn met vier overwinningen op de goede weg. Opnieuw een geslaagde dag!                                  TJ.

27 oktober 2015

Drachten nog steeds ongeslagen

Afgelopen dinsdag 27 oktober stond de wedstrijd tegen De Stins uit Franeker op het programma. Vertrekkend vanuit de omgeving van De Holdert, met de spreuk: ”Ik ben toch niet gek” van één of ander winkelketen op je netvlies geprojecteerd, vertrek je richting Franeker. In vroeger tijd riep zoiets associaties op. Gelukkig is dat verleden tijd. Toch waren de biljarters van plan om zich in het verre westen van de provincie niet voor gek of voor schut te worden gezet. Het was door de haak om Leeuwarden prima in de haak wat betreft de reis en de tijd en zo konden we even na negenen aan de wedstrijd beginnen. Voor mij als oud-Franeker voelde het, ondanks de mist, het als een warm bad aan een aantal oude bekenden te ontmoeten. Met de slogan:“Bijna heel Nederland biljart”, begonnen we aan de strijd. Geheel ontdaan van het beslag dat maar niet wilde rijzen, was de concentratie ver weg en zo stond er al vrij snel een nul op het bord. De Haan, mijn tegenstander, kraaide koning.

 Gelukkig hadden veel spelers uit Drachten zich goed voorbereid en de juiste ingrediënten meegenomen. Sietze v.d. M. had de oven op de juiste temperatuur en liet de tegenstander een koekje van eigen deeg proeven. Okke Booij geheel niet geïmponeerd door een topspeler van Franeker verweerde zich dapper, maar moest na veel gesteun en gezucht de punten aan de tegenstander laten, ondanks een goed juryrapport. Sipke Lindeboom, die zich blijkbaar goed thuis voelde op deze biljarts, zo u wilt in de keuken van Franeker, voegde hier twee punten aan toe. Toen vervolgens ook Gerrit Boonstra, Joop Wolters, Henk de Groot en Koopman zich als keukenprinsen presenteerden en ook Sipke Zuidema zijn hete ijzers in het vuur hield, deed het verlies van Eppie Betten, Sjouke Kramer en Rinze van der Lei er niet zoveel meer toe. Met een 14-10 voordeel werd er gerust.

Sommige spelers waren hier ook aan toe. Geen namen noemend verzuchtte één, nog steeds de zomertijd in gedachten hebbend en waarschijnlijk niet geheel bij de tijd, dat hij toe was aan een ”hassebasje”. Denkend dat het twaalf uur was, terwijl het uurwerk van de klokkentoren nog maar elf uur aangaf, wou hij zich al onderdompelen in geestrijk vocht. Gelukkig konden we hem duidelijk maken dat je ondanks je “verslaving”, dat niet kon maken. Het eten overigens was zeer goed en dat mag ook gezegd worden! Maar wat wil je ook als de kok uit Drachten komt. In vertrouwen vertelde hij mij overigens dat hij een “volgend jaar” als deelnemer in het tv-programma: “heel Nederland kookt” mee zal doen. Hopelijk zullen de rapen dan niet te gaar zijn.

Maar nu terug naar de wedstrijd waar sommige spelers van Drachten er alles van bakten en anderen, met alle eerbied, een misbaksel produceerden. Maar er is mij altijd geleerd, dat je ook niet alles mag wensen, want dan krijg je het deksel op je huis en dat kan verhipte heet zijn. De titel heeft het al enigszins verraden. ’s Middags was de stand, zo u wilt het kookresultaat precies omgekeerd. De 10-14 nederlaag (de oven was te koud) bracht uiteindelijk de eindstand op 24 -24. Een stand waar iedereen tevreden mee was. Met vijf wedstrijdpunten uit drie wedstrijden mogen we met trots de koksmuts dragen. Sietze van der Molen en Sipke Lindeboom waren deze dag de top ”koks” door ook hun tweede wedstrijd te winnen. Okke Booij, Sipke Zuidema en Tjeerd Jaasma (als koksmaatjes) voegden hier ‘s middags nog eens twee punten aan toe. De overige spelers hadden hun kruit tijdens het middageten helaas verschoten en zo eindigde de geslaagde dag in een gelijke stand. Tenslotte: Sommige gerenommeerde koks, namen noemen we niet, spelers, bakten er deze dag iets minder van. De geur was echter goed en zo reden we tamelijk voldaan terug naar Drachten.                     TJ.

29 september 2015

Hoogmoed komt (niet altijd) voor de val.

Beginnend met deze “titelsong” besef ik gelukkig dat spreuken niet altijd de waarheid vertellen. Om meteen maar met de deur in huis te vallen: ook de tweede wedstrijd wisten we in winst om te zetten en dus geen hoogmoed. Wel constateerde ik dat sommige spelers, zonder verder namen te noemen deze dag enige hoogmoedige trekjes vertoonden. Gelukkig pakte alles nog positief uit en mogen we trots zijn op de resultaten van de eerste twee wedstrijden. De eerste klap is immers een daalder waard.

Niet dat we bevreesd waren voor de “Kroon-boys” uit Dokkum. We konden immers niet goed inschatten wat de juist geopende vierbaans weg uit het hoge noorden voor bijzondere krachten bij onze biljartvrienden zou oproepen. Van een letterlijk achtergebleven gebied behoorde men ineens immers bij de beschaving. Maar ja, die moet je je eerst wel eigen maken.

Nadat onze koning gisteren de Verenigde Naties had toespreken, was het deze bijzondere dag de beurt aan onze wedstrijdleider die de biljarters op het goede spoor wilde zetten en de touwtjes in handen hield en dat zelfs zonder gesteund te worden door een koningin!. De beide toespraken ga ik maar niet met elkaar vergelijken. Wie de winnaar was, is iedereen natuurlijk volledig duidelijk. Hoewel sommige spelers openlijk solliciteren om apart en/of bijzonder genoemd te worden in het wedstrijdverslag, wil ik deze keer maar eens met mezelf beginnen. Het was brandhout. Met twee verloren wedstrijden kun je nu eenmaal niet hoog van de toren (van het biljart) blazen. De hoogste score uitgedrukt in een percentage kwam gelukkig wel op mijn naam. Dit werd overigens genoemd door een vriendelijke biljarter die me een hart onder de riem wilde steken. Daarvoor dank. Gelukkig bevond ik me in goed gezelschap, want ook biljarter vd M. uit Drachten wist deze dag niet te scoren. Onze wedstrijdleider zag het zwerk drijven en na een verloren wedstrijd ’s morgens, koos hij ’s middags figuurlijk het hazenpad. Om de namen van de verliezers te noemen zou demotiverend werken en je behoeft nu eenmaal niet altijd de nieuwsgierigen te bevredigen. Toch nieuwsgierig? Raadpleeg dan de scoringslijsten. Na nog een tweetal verloren wedstrijden te hebben, werden gelukkig de overige partijen in winst omgezet. Graag wil ik positief eindigen. Voor een twaalf acht voorsprong ’s ochtends zorgden achtereenvolgens Peter Hoekstra, Sipke Lindeboom, Dirk Hettema, Henk Koopmans, Gerrit Ultzen en Piet de Haan. Vol vertrouwen begonnen we aan de middagsessie

Het grof geschut, zoals Okke het noemde, behoefde ’s middags alleen maar de voorsprong te consolideren. En dat deden ze met verve en helaas soms ook hoorbaar. De eindstand van 14-10, opgeteld bij de tussenstand ’s morgens zorgde voor een duidelijke 26-14 eindoverwinning. Wellicht heeft de juist geopende snelweg uit Dokkum een remmende werking gehad op onze gasten. Voor de overwinning in de middaguren zorgden in de eerste plaats Peter Hoekstra en Sipke Lindeboom, die dus beide het zoet van de overwinning deze dag tweemaal mochten proeven. (Jullie weten van de hoogmoed?). In hun voetsporen noem ik Joop Wolters, Henk de Groot, Romke Overzet en Sipke Zuidema en Martin Lieferink

De volgende uitwedstrijd is tegen De Stins uit Franeker en hopelijk is dan drie keer scheepsrecht. Tenslotte nog een laatste vraag aan het bestuur? Zijn de biljarts goed verzekerd? Sommige spelers willen hun frustaties kwijt raken door hard, te hard op het biljart te slaan. Het is een overweging waard deze mensen disciplinair te straffen door hen drie keer te kielhalen onder het biljart door. Zo ziet u maar weer eens hoe een gefrustreerde biljarter doordraaft en zijn gram probeert te halen.

Tjeerd Jaasma