28 maart 2017

BC DC Drachten wint maar verliest ook van Burgum

Of het ooit eerder is voorgekomen is niet bekend, maar bijzonder is het wel. De librespelers van Burgum arriveerden in Drachten, voor de laatste FFBC librewedstrijd van dit seizoen, niet met het gebruikelijke twaalftal, maar met 13 man sterk. Of dit was voorzien, zal altijd wel een raadsel blijven. Want na afloop kan de vraag gesteld worden of hij bewust was ingezet als joker? De Drachtster wedstrijdleiding honoreerde het verzoek van Burgum om deze 13e speler mee te laten doen. Dit had verstrekkende gevolgen. Ze hadden dit beter achterwege kunnen laten. Want de thuisclub moest niet alleen daarvoor nog een tweetal spelers oproepen om als tegenstander te fungeren, de ‘joker’ zelf bleek beslissend te zijn voor de einduitslag.

Wat bleek? Op basis van de wedstrijd met de gebruikelijke teams van 12 spelers won de thuisclub met 25 – 23. Omdat de wedstrijdleiding had geaccepteerd dat deze 13e speler opgenomen mocht worden in het team, moesten de resultaten van die speler ook in de uitslag opgenomen worden. De vraag is of deze speler wel spelgerechtigd was. Want nu komt het, deze speler won zijn beide partijen waar door Drachten niet regulier won met 25 – 23 maar verloor met 23 – 27?! Een mysterieus verhaal dat nog eens gefileerd moet worden. Want het is wel opvallend dat juist deze 13e man beslissend was voor de gasten. Hoe toeval? De boeken met de reglementen zullen opengeslagen moeten worden om deze vreemde wending aan de kaak te kunnen stellen. Jelle van der Leest, de competitieleider van Burgum, haalde zijn schouder op toen hij geconfronteerd met opstellen van een niet spelgerechtigde speler. Tja. 

Echt dramatisch voor het competitieverloop was deze omissie niet, want de gasten waren al kampioen. Voor de thuisclub viel alleen eer te behalen door de gasten in eigen huis te kloppen. Met 12 spelers lukte het...maar………

De beide clubs hebben een goede verhouding, ze kennen elkaar en het is altijd gezellig. Er wordt niet moeilijk gedaan over een verliespartij, maar een overwinning wordt van beide zijden wel uitbundig gevierd.

Het zag er aanvankelijk niet goed uit voor de thuisclub en vooral voor Okke Booij. Hij zag zijn tegenstander, Oebele Hempenius, in de eerste beurt een serie van 9 maken, gevolgd door een serie van 12 in de 2e beurt. Okke kwam goed terug maar moest toch buigen. Zo waren er meer van deze partijen. Willem Tjeerdsma toonde in grootse vorm te verkeren met de hoogste serie van 13 caramboles en winst in de kortste partij van 16 beurten. Spanning was er te over omdat iedereen van iedereen bleek te kunnen winnen. De strijd bleef in evenwicht, met halverwege een 12 – 12 stand. Oh nee, toch niet want de ‘joker’ had zijn partij gewonnen: 12 – 14.

In het tweede deel toonde een aantal Drachtsters hun klasse. Martin Liefrink won in 21 beurten en maakte de hoogste serie van de dag met 21 caramboles en een moyenne van 3.647. Hij werd echtere overklast door Sijtze v.d. Molen. Die liet zijn tegenstander kansloos in 15 beurten met een moyenne van 4.067. Jaap Knol, Sijtze v.d. Molen en Willem Tjeerdsma wonnen beide partijen. Eppie Betten won 1 partij en moest een remise toestaan.

Drachten speelde 0.91% boven hun gemiddelde.

Daarmee kwam een einde aan een teleurstellend en saai seizoen van het libreteam van BC DC Drachten. In de laatste thuiswedstrijd kon de kampioen worden gefeliciteerd en alvast moed worden ingezameld voor de volgende competitie.

14 maart 2017

Een niet verwachte uitslag. Uitleg door deskundigen op zijn plaats

In de week van de uitslagen, de prognoses, de winsten en de verliezen en de verhalen dat iedereen tevreden is en de uitslag hem meevalt,  een verslag van de wedstrijd van Drachten tegen De Soos uit Franeker.

In tegenstelling tot sommige politici waren wij als biljarters uit Drachten gelukkig goed uitgeslapen, gebrand op een overwinning en overtuigt van de nodige zetelwinst, zo u wilt wedstrijdwinst

Gelukkig werden we bij het verzorgingshuis in Franeker niet,  door welke eenheid dan ook opgevangen, noch teruggestuurd en was crisisberaad niet noodzakelijk. Overtuigd van ons gelijk en onze capaciteiten gingen we de strijd aan. Van te voren de stemwijzer geraadpleegd, koesterden we de prognosecijfers. Een ding , voor zover we het nog niet wisten, van prognosecijfers moet  je nooit uitgaan. Gelukkig was de “stemmingswijzer” opperbest bij de biljarters en dat is ook heel wat waard

Al spoedig voelden we ons thuis en wilden we voor geen goud het Binnenhof vervangen door het groene laken. De minister-president van De Drachtster biljarters, nee namen noem ik niet,  stak ons in positieve zin een hart onder de riem. Hoewel je op de politieke kaart mensen zo maar kunt laten vallen (subjectieve waarneming van de schrijver dezes), wilden we hem niet in zijn hemd zetten en begonnen we vol overtuiging aan de strijd. De kandidaten lijst van ons vertoonde helaas nog al wat zwakke plekken en al spoedig bleek de uitslag negatief uit te vallen. Toen ’s morgens alleen  Eppie Betten zijn partij wist te winnen, was het zetelverlies voor ons schrikbarend en stond er een  14-2 achterstand op het bord.  We hadden nog even hoop op een niet goed functionerende stemcomputer, maar deze hoop bleek ijdel te zijn.  Dit kunnen we nooit meer goed maken hoorde ik een wanhopige biljarter uit Drachten roepen.                                                                                                 Geleerd hebbende dat je altijd moet blijven lachen en positief moet blijven denken, zo leerde  een niet door iedereen  gewaardeerde Nederlander ons ooit, begonnen we aan de middagsessie. Met de gedachte dat je de dag  nooit moet prijzen voordat het avond is, begonnen we aan onze middagwedstrijden. ( De heftige debatten van tussen de  middag , serieus of niet, zetten ons weer op het goede spoor). De speklapjes, de rode biet en bovenal de gegeten kerriesoep  misten hun uitwerking niet. Het was opnieuw Eppie Betten  die zijn partij wist te winnen.  Mocht een partij nog een plaatsje over hebben op welke lijst dan ook, dan wist ik het wel. Als lijstduwer zorgde hij ervoor dat sommigen de geest kregen en de middaguitslag in het voordeel van Drachten ombogen.      Omdat ze er op rekenen,  dat hun namen even worden genoemd:  de winstpartijen  kwamen op naam van Peter Hoekstra, Joke van der Meulen, Dick Hettema  en Siedse van der Molen. Laatstgenoemde produceerde ook een  hoogste serie van 15 caramboles. Met een 10-6 middagstand in ons voordeel, werd de stand iets draaglijker en werd de einduitslag, ver voor middernacht bepaald op 20-12. Drie niet nader te noemen personen , reden met een kater huiswaarts. Een zware, niet goede einduitslag , was hun deel. Toch hadden ze nog engszins  een positief gevoel , want door hun verlies kon men in Franeker eindelijk de vlag uitsteken.  Aan het eind van de middag kwam er door de middagstand toch nog een euforisch gevoel. Er werd zelfs nog even voorgesteld het Drachtster volkslied aan te heffen.  Menigeen had  dat  op school niet geleerd en  dus zagen we er maar van af.

Helaas heeft de schrijver niet meer kunnen controleren of de Drachtster vlag van het stadhuis wapperde en niet de Franeker tweekleur. Je weet het in het jaar 2017 maar nooit. Soms gebeuren er in het groot of in het klein wonderlijke dingen, zowel op nationaal als op biljartniveau.

Tenslotte nog een aantal tips voor de formateur of te wel de samensteller van de spelers lijst:

-het is een overweging waard sommige niet optimaal presterende biljarters van de kandidatenlijst af te voeren,

- de stembureaus , zo u wilt de wedstrijden, pas  ’s middags te laten beginnen  (gezien onze prestaties)

-biljarter S. de lijsten op onregelmatigheden te laten controleren

- er overwogen moet worden een verzoek in te dienen voor het hertellen van de wedstrijdpunten, want uit betrouwbare bron vernam ik,  dat optellen niet het sterkste punt is van de Franekers .

                                                                                                                                                                                            TJ.

21 februari 2017

Een hete of een koude douche?

Terwijl buiten code oranje geldt, staat binnen de telefoon op rood. Met de vraag of ik nog even een stukje wilde schrijven over de FFBC librewedstrijd De Stins Franeker tegen Drachten van afgelopen dinsdag. Aangezien het korte termijn geheugen er niet beter op wordt, een niet gemakkelijke opgave.  Juist had ik me genesteld met een provinciale krant in een hoekje en bestudeerde ik het artikel “rondje sauna”, las de helende werking die uitgaat van een goede massage. Nooit begrepen te hebben dat in vele biljartzalen een bordje hangt: “Masseren niet toegestaan”. Zouden ze toch eens moeten veranderen. Gehoorgevend aan een vriendelijk verzoek werd de uitslag nog op de computer gevonden en begon ik enthousiast aan het verslag. Gelukkig mocht ik tegen mijn oude club meedoen en met gemengde gevoelens fietste ik naar @Holdert.

De deelnemerslijst van de gasten stelde me gerust. Enkele dominante, met stemverheffende spelers had men in Franeker gelaten. Wanneer je op de volumelijst van de Federatie, na Menaldum, op de tweede plaats staat, dan behoef je daar immers niet trots op te zijn. Dan is men op de zandgrond blijkbaar iets beschaafder. Men behoeft hier immers geen rekening te houden met het overschreeuwen van code oranje bij storm. De stilte in onze biljartzaal werd enkele malen onderbroken door een schreeuw: Wedstrijd heren. Dit werkte de gasten uit Franeker blijkbaar op de zenuwen. Want toen de storm was gaan liggen, stond een beschamend zacht briesje van drie overwinningen tot geen verhouding tot de 9 krachtige overwinningen van ons Drachtsters en de biljarters van de buitengebieden.  (Ja, ook deze mensen moet je te vriend houden, al zou het alleen maar om de contributie zijn).

Maar nu naar het wedstrijdverslag en geen één naam vergeten, want ook biljarters zijn ijdel.  Of de functie van wedstrijdleider hem vleugeltjes had gegeven zal niemand weten, maar Sijtze van der Molen gaf het goede voorbeeld door met een plusscore van 58% zijn partij te winnen en een hoogste serie van 25 te produceren. Sipke Lindeboom, nog steeds niet voor een kleintje vervaard, deed daar niet voor onder. Dit voorbeeld werd gevolgd door Willem Tjeerdsma en Eppie Betten. Sipke Zuidema, die eens zijn werkend leven had doorgebracht in Franeker en het sonore stemgeluid van Sjouke Kramer, die zich over alles verwonderde, zij bouwden de voorsprong uit. Gelukkig voor de Franekers dat Jappie Knol, spelend tegen de sterke speler Hoekstra, het onderspit moest delven. Henk de Groot was solidair, liep al hoofdschuddend rond het biljart en moest zijn tegenstander, de wedstrijdleider uit de mooiste stad van Friesland, (dit mag wel even worden gezegd) ook de hand schudden. Hendrik Koopman kwam één carambole tekort. Je kunt immers niet alles verlangen in het leven en gaf met die gedachte, zijn twee punten weg. Jelle Spoelstra, Tjeerd Jaasma en Romke Overzet waren echter onverbiddelijk voor hun tegenstander en zo werd de tussenstand bepaald op 18-6 in ons voordeel.

De middagpauze, het slokje elders en een schnitzel waar je zonder risico de Drachtster haven mee over kon steken, had blijkbaar een goede invloed gehad op de gasten, want vol vertrouwen trok men ‘s middags ten strijde. Nu staan de Drachtsters als sportief te boek en hebben ze geleerd niet het onderste uit de kan te willen hebben. Dit vertaalde zich in de middagwedstrijden. Of zou het de ochtendstand in ogenschouw nemend en een houding van ‘ons kan toch niets meer gebeuren’, invloed hebben gehad? De middagspelers Peter Hoekstra en Marten Liefrink misten waarschijnlijk hun middagdutje. Ze moesten na een nederlaag het zand en niet hun slaap uit de ogen wrijven, want excuses of niet, de nederlaag was een feit. Dick Hettema, voor deze middag ook een debutant, deed het met een overwinning een stuk beter. Sipke Lindeboom, Sipke Zuidema en Sjouke Kramer herhaalden hun prestatie van de ochtend, door ook hun tweede wedstrijd te winnen. Henk de Groot had zijn dag niet en moest opnieuw in het stof bijten. (Het blijft een vreemde en onsmakelijke uitdrukking). Met de gedachte dat je niet alles in het leven wilt hebben en je tegenstander ook iets te moeten gunnen, gaven Tjeerd Jaasma, Eppie Betten en Willem Tjeerdsma, ondanks een prima gespeelde partij, deze middag de punten aan de tegenstander cadeau. Jappie Knol revancheerde zich deze middag en kon twee punten aan het totaal toevoegen. De evenwichtige middagstand van 12-12 zorgde er uiteindelijk voor dat we blij, voldaan en trots waren met onze 30-18 overwinning. Het gaf de schrijver het gevoel niet voor niets verhuisd te zijn.

In het stuk over de sauna las ik toevallig dat een koude douche soms heilzaam kan werken. Dit tot troost voor de verliezers. Mocht u last hebben van vermoeide spieren, dan doet een stoombad en een whirlpool wonderen

                                                                                                                                                                            TJ

31 januari 2017

Wedstrijd Dokkum-Drachten kende geen verliezers

Aangezien de bielzen  van het Dokkumer lokealtje  vele  tuinen in Friesland sieren en menig stationnetje door de slopershamer geveld  is, waren we genoodzaakt met de auto te gaan. Nu is dat tegenwoordig geen straf meer, sinds de autoweg naar Dokkum geopend is met als doel het noordoosten van de provincie te ontsluiten. Nu dat hebben we geweten. Half Friesland ten noorden van Dokkum kwam ons tegemoet. De knappe koppen hebben dus niet begrepen, dat juist hierdoor het noorden ontvolkt wordt, waardoor het een averechts effect heeft en het haar doel voorbij schiet. Voor ons heeft de nieuwe weg één groot voordeel. Reed je in vroeger tijd het bordje “Valom” voorbij dan gaf mij dat altijd een onvriendelijke vieze smaak in de mond. Wanneer je voorbij Veenwouden ook nog het bordje “goddeloze weg” zag staan, had je helemaal gegeten en gedronken.

Maar nu naar de wedstrijd. Met het gelijke spel bij onze thuiswedstrijd tegen Dokkum nog in het geheugen, beloofde het een verhitte strijd te worden. Toen Sietze van der Molen ook nog ziek thuis moest blijven, sloeg de schrik ons om het hart. Gelukkig ben je van één persoon niet afhankelijk. Zijn invaller kweet zich bijzonder van zijn taak. Kees Kooiman, inzittende van de auto van de schrijver van dit epistel, hadden we een hart onder de riem gestoken. Hoewel sommige eigenwijze biljarters daar niet gevoelig voor zijn, bleek dit medicijn bij hem goed te werken. Met twee overwinningen is het goed thuis komen en mag hij wellicht wel weer eens mee.

Dat de Drachtsters vroeg waren opgestaan en helder van geest waren, bleek duidelijk aan het eind van de morgen. Met een 14-10 voorsprong was het goed rusten. Overwinningen werden behaald door Joke van der Meulen, Dick Hettema, Joop Wolters, Peter Hoekstra, Rinze van der Lei en Tjeerd Jaasma. Of dit nu aan de kwaliteit van ons heeft gelegen of aan de Dokkumers, laat ik maar in het midden. Misschien waren onze Dokkumer biljartvrienden nog in de wolken, dat ze de “hun” biljartzaal voor enige jaren contractueel hadden vastgelegd. Gefeliciteerd mensen. Vorig jaar hing het “zwaard van Damocles nog boven jullie hoofd en pakten zich donkere wolken samen. Van donkere wolken nu in de wolken. De locatie had nog een voordeel, hoewel de toevoeging: “jullie zijn proefkonijnen” ons het ergste deed vrezen. Dit sloeg overigens op het eten. Hoewel het gas niet te hoog had gestaan smaakte de soep en de stamppot, ja alweer, uitstekend. Bovendien komen er tijdens de maaltijd in de gesprekken (ja waar gaat het over?) vele zaken naar boven. Ja, wat wil je als je eigen vereniging uit meer dan 100 gedragsvreemde personen bestaat. Het eten overigens werd opgediend in een jeugdsoos waar de batjes, de pijltjes, het tafel voetbalspel, afgrijselijke monsters vanaf de wand en een doodshoofd van bovenaf de Drachtster biljarters inspireerde tot sterke, waargebeurde verhalen, waarin bij de aangifte van een jonge zoon op het gemeentehuis de namen van Berend en Samuel een hoofdrol speelden. Dat speler “S” er van alles uitkraamde namen we op de koop toe. Een sterk verhaal was het overigens wel. Of dit zijn biljartprestaties van deze dag heeft beïnvloed durf ik niet te zeggen.

Medelijden met de tegenstander kan ook van invloed zijn geweest. Of Joke van der Meulen, Rinze van der Lei, Tjeerd Jaasma, Dick Hettema, hier ook aan hebben geleden, zal eeuwig duister blijven. Dat Peter Hoekstra dertig caramboles meer moest maken dan zijn tegenstander en verloor had een andere oorzaak. Een mentaal coach moet wellicht aangetrokken worden. Gelukkig stelden Henk de Groot en Jaap Knol, aan hun stand verplicht, daar een winstpartij tegenover. Onze vriend Hoekstra, de rust zelf, was met een hoog gemiddelde ook goed voor twee punten. Joop Wolters volgde dit goede voorbeeld en zo stonden we nog steeds twee punten op Dokkum voor. De stilte in de zaal kwam terug en de spanning was te snijden, toen onze nestor Sipke Lindeboom in de laatste partij van de dag, de punten probeerde binnen te halen. Deze man, voor geen kleintje vervaard, moest helaas in het stof bijten en zo stond er een 10-14 op het scorebord en was een gelijkspel het uiteindelijke resultaat van een spannende gezellige biljartdag

17 januari 2017

BC DC Drachten wint weer van Menaldum: 26 – 14

De libre biljarters van Menaldum kwamen voor de FFBC-competitie, na de 16 – 20 nederlaag in eigen huis, met revanche gevoelens naar Drachten. Ze wilden het varkentje wel even wassen. Laat nou de thuisclub het plan hebben om voor de dubbel te gaan. Het spreekt vanzelf dat het een hete strijd werd. Door die inspanning en de druk om te moeten/willen winnen werd het niet het spektakel waarop gehoopt werd. De spaanders vlogen er niet vanaf. De strijd ging aanvankelijk redelijk gelijk op, maar heel geniepig trokken de Drachtsters de partij naar zich toe. Met winst in 6 van de 10 partijen werd het eerste gedeelte afgesloten met een 12 – 8 tussenstand.

Na een voortreffelijke maaltijd in @Holdert wilden de gasten meteen van leer trekken om de schade van de eerste helft te herstellen. Helaas troffen ze het niet, want de spelers van de thuisclub waren in de winning mood. Ze zetten de tegenstander meteen onder druk, door al in de eerste ronde fors toe te slaan. Hoe de Menaldumers ook hun best deden, tegen dit ontketend Drachten was op deze dag geen eer te behalen.

Evenals in het eerste deel was de tweede helft geen hoogstaande wedstrijd. Een tijdlang speelden de biljarters van de thuisclub nog boven hun moyenne. Echter, het ging in een paar partijen minder goed dan was gehoopt, waardoor het team toch nog 0.36% onder zijn moyenne eindigde. De Menaldumers bleven ruim 6% onder hun handicap.

Sipke Lindeboom toonde aan in een grootse vorm te verkeren door 2 zeges, het hoogste gemiddelde (2.579) te behalen en de kortste partij in 19 beurten op zijn naam te schrijven. Okke Booij noteerde de hoogste serie met 13 caramboles. Ook Jelle Spoelstra was in grootse vorm door zijn tegenstander na 22 beurten in mineur achter te laten. Hij werd geëvenaard door Sipke Zuidema met ook winst in 22 beurten. Joop Wolters won in 24 beurten.

Ondanks de nederlaag hadden de gasten, door de prima ontvangst en een fijne maaltijd, toch een prachtige dag gehad, zo zei voorzitter Waaijer in zijn dankwoord.

De gasten blij en de thuisclub blij, is de eindconclusie.

6 december 2016

Verpletterende nederlaag van libre team in Bergum: 28 – 8

Bij de gastheren in Bergum stond de libre-wedstrijd voor de FFBC-competitie tegen BC DC Drachten in het teken van het afscheid. Wedstrijdleider Jelle van der Leest maakte nl. voor aanvang wereldkundig dat dit het laatste libre duel werd in de oude accommodatie. Er volgen nog een driebanden wedstrijd en een onderling toernooi. Daarna wordt de biljartattributen ingepakt en verplaatst naar de Glinstra State aan de Schoolstraat. Dit pand is door de gemeente aangekocht en wordt verbouwd tot een Multifunctioneel Centrum, waarin de biljartclub over een royalere nieuwe accommodatie kan beschikken. De eerste acquitstoot wordt half januari 2017 verwacht. De nieuwjaarsreceptie zal al worden gehouden in de nieuwe accommodatie. De wedstrijdleider vond het niet nodig dat er door het afscheid van de accommodatie tranen gingen rollen.

De Drachtsters waren kennelijk zwaar onder de indruk van het afscheid. Zo zeer zelfs dat het biljarten er bij inschoot. Plichtmatig werkten ze hun beurten af, zonder er met het hoofd bij te zijn. Ja, dan gaat het natuurlijk niet goed. Daarnaast toonde de thuisclub aan dat ze het afscheid extra luister wilden bijzetten door de tegenstander een fiks pak voor de broek te geven. Dat lukte hen uitstekend. Ziedaar de verklaring van het ondermaatse optreden van de Drachtsters. De pauze stand 14  – 4 verraste dan ook niemand.

In het tweede deel hetzelfde liedje. De thuisclub wilde het afscheid extra benadrukken en de gasten lieten het over hun heenkomen. Met weer een 14 – 4 stand moesten de gasten beschamend constateren dat de totaalstand op 28 – 8 werd bepaald. De gastheren hadden hiermee hun doel bereikt. De gasten hoorden met het schaamrood op de kaken onder het genot van een kop koffie en pepernoten de einduitslag voorbij komen. Het besef van de verpletterende daalde pas neer op weg naar huis.

Een grote uitzondering vormde Eppie Betten met 2 zeges. Sipke Lindeboom en Hendrik Koopman waren de andere twee puntenverzamelaars.

In zijn dankwoord, namens de gasten, meldde de interim woordvoerder dat de Drachtsters toch nog een traantje hadden gelaten. Niet om het afscheid van de biljartaccommodatie, maar van de verpletterende nederlaag. Je zag de Bergumers gniffelen.

15 november 2016

Drachten wint met ruim verschil van Soos Franeker: 38 – 10

Het was bij de ontvangst al duidelijk dat de Soos uit Franeker naar Drachten was gekomen voor een gezellig dagje uit. Er werd uitbundig gelachen, vlak voor de aftrap met een kop koffie, alsof het dagje plezier al was begonnen. Maar ze kwamen voor de libre wedstrijd voor de FFBC-competitie om de BCDC Drachten flink partij te geven. Dat laatste lukte niet helemaal. Sterker nog, ze kregen een ongekend pak slaag.

Voorzitter Visser was na afloop laaiend over de prachtige dag die het team had beleefd in Drachten. ‘Want’, zei hij in zijn dankwoord, ‘Ik wil jullie heel hartelijk danken voor de prachtige dag. We hebben genoten van een lekker aperitiefje, we hebben geweldig lekker gegeten en ter afwisseling mochten we ook nog bij jullie biljarten.’ Aan de verlieswedstrijd tilde hij niet zo zwaar: ‘Och dat kan gebeuren. We kunnen er prima mee leven’. Ja, wat wil een mens nog meer.

Gooiden de gasten er dan met de pet naar? Nou nee, ze deden hun uiterste best, maar het wilde maar niet vlotten. Dat kwam deels ook door het goede presteren van de Drachtsters. Zo schoof Jaap Knol Hoogerhuis, de vedette van de Soos, achteloos opzij in 24 beurten, was Peter Hoekstra, ook letterlijk, een maatje te groot voor Kloostra, de ander vedette van de Soos. Hij won in 22 beurten met het hoogste moyenne van de dag. Jelle Spoelstra devalueerde zijn opponent Nijdam in 22 beurten. Het werd al met al een zegetocht voor de Drachtster, die halverwege eindigde met een tussenstand van 18 -6.

Voor het tweede deel kwamen de gasten, zoals verwacht, niet met bedrukte gezichten de biljartzaal in. Nee, ze waren opgetogen na zoveel goeds te hebben ingenomen. Ze straalden af dat ze het varkentje alsnog nog wel even gingen wassen. Helaas voor hen, ook in het tweede deel konden ze de Drachtsters (weer) niet bijbenen. Het werd weer een glanzende zegetocht naar de finish. Er werd door de thuisclub met scherp geschoten. Een glansrol was er weggelegd door good old Romke Overzet. Nadat hij ‘s morgens in het ziekenhuis goede berichten over zijn fysiek had gekregen, ging hij helemaal los. Bevrijd van de narigheid van de afgelopen zomer, liet hij nog even zien dat hij het biljarten niet is verleerd. Het was sneu voor zijn tegenstander, voorzitter Visser, maar hij werd van de tafel geveegd in 16 beurten! En passant maakte Romke nog een serie van 10 caramboles. Sietze van der Molen en Sipke Lindeboom wonnen hun partijen in resp. 22 en 20 beurten.

De gasten hadden tegen zoveel geweld onvoldoende afweergeschut meegebracht. Toen de kruitdampen opgetrokken waren en de balans werd opgemaakt bleek dat de eindstand maar liefst 38 – 10 te zijn geworden.

De mannen uit Franeker konden er niet mee zitten. ‘We doen het volgend jaar in onze thuiswedstrijd nog een keer over,’ hoopten een aantal Franekers op betere tijden.

1 november 2016

Het was geweldig, maar………………….

Ooit was er een dirigent, die zijn koorleden altijd met bovenstaand startzinnetje op het goede spoor zette en extra wist te prikkelen. Of ook biljarters hier gevoelig voor zijn, is voor mij de grote vraag. De rit naar Franeker (De stins) was geweldig, maar …………..wanneer je een afslag niet kunt gebruiken en in Harlingen terecht komt, lijkt het mij iets minder geweldig. De motivatie ebt weg. Als oud-Franeker kan ik dat enigszins begrijpen, want de invloed van Harlingen is nooit zo geweldig geweest.

De geweldige accommodatie kan een positieve uitwerking hebben, maar je moet er wel gevoelig voor zijn. Dat de Stinsers geweldig onder de indruk waren van de Drachtsters, bleek al direct toen de schrijver de spelerslijst zag. Het waren, zowel letterlijk als figuurlijk zwaargewichten, maar wat maalde ons dat.

Vol vertrouwen trokken we ten strijde. Het was geweldig maar………het werd een zeperd. Onze tegenstanders deden het geweldig, het mag gezegd worden, maar……………… Toen de ochtendmist was opgetrokken en men de tussenstand aanschouwde, was er weinig meer, dat geweldig was..        In de provinciale krant las ik, dat zei Gurbe zei:

“Jo hoege it net altiten mei wurden te sizzen”, en daarom doe ik het zwijgen er maar toe.

Het was overigens niet geweldig, een 16-8 tussenstand in ons nadeel. Maar dat u als begrijpend, kritische lezer wel begrepen. De Drachtsters zouden ’s middags uit een ander vaatje moeten tappen. Natuurlijk had ik tussen de middag een peptalk van de wedstrijdleider, de voorzitter, de materiaalman en overige hoge functionarissen verwacht, maar zij zwegen in alle talen. De stilte van hen was geweldig, maar………….het was wel armoede troef. Zo die frustratie ben ik kwijt. Hopelijk hebben ze thuis een schoenlepel,  want: “Wie de schoen past trekke hem aan “

Mijn complimenten overigens voor de wedstrijdleider, die meteen tot actie kwam toen hij hoorde, dat ik mijn biljartkoffer, (dertien in een dozijn) kwijt was. Via zijn mobieltje ligt mijn probleem en de vraagstelling nu in Meppel. Hopelijk vinden ze daar mijn koffer terug. Het vertrouwen overigens in die richting is niet zo groot, behept met enige Drentse achterdocht.

In alle bescheidenheid voor mij was de ochtend geweldig. Mijn gezicht verliezen in Franeker? Dat nooit! Ter informatie de zes punten werden gescoord door Sipke Lindeboom, Jo v.d. Meulen en Tjeerd Jaasma

Het eten tussen de middag was geweldig, maar…………………………………….engszins te zout. Ik zie nog de krantenkoppen: ”Oudere mensen eten te zout”. Of de biljarters uit Franeker en de kok onder één hoedje speelden is mij niet duidelijk geworden, maar het pakte geheel anders uit. Het waddenzout prikkelde de biljarters uit Drachten optimaal en zo werd er ’s middags uit een ander (zout)vaatje getapt en strooiden wij rijkelijk met zout. Dit leverde ons een positieve score op en zo konden we toch nog enigszins tevreden huiswaarts keren.

Een nieuwe gebeurtenis in de middagsessie zal in de geschiedenisboekjes vastgelegd worden. In onze tijd van partnerruil ontstond het verschijnsel van “tegenstanderruil”. Een programma doet er blijkbaar niet meer toe of je keert terug in een fase van analfabetisme en dat is zorgelijk. Je begint te biljarten en ineens ontdek  je dat je de “keus of de keuen”  bespeelt, zo u wilt hanteert met een  “verkeerde”, een andere tegenstander. De paniek en het geroezemoes waren geweldig storend en het zegt iets over de biljartintelligentie etc. In Franeker weet ik uit ervaring, kom je de meest vreemdsoortige wezens tegen, maar deze verwarring overtrof alles. Het ontstond op een biljart met als spelers………… De namen zal ik jullie besparen, bang dat ik ben voor represaille maatregelen. Een biljarter in het donker of van achter het biljart maakt soms rare sprongen. Maar nu terug naar de realiteit. De gescoorde punten waren geweldig, maar…toch genoeg. Met een middagstand van 15-9 in ons voordeel, kwam de uiteindelijke eindstand op 27-21 in ons nadeel. Het was niet geweldig, maar wel gezellig. Zo heeft ieder voordeel, maar weer eens zijn nadeel.

Na het meest korte bedankwoordje van onze voorzitter keerden we terug naar de wouden

PS De dirigent van het koor wil ik overigens nog bedanken voor de geboden inspiratie.

                                                                                                                                                                            TJ

4 oktober 2016

Libre team sleept remise uit het vuur tegen Dokkum: 20 – 20

Het moest uit de tenen komen om nog een redelijk resultaat te halen in de FFBC libre thuiswedstrijd tegen Dokkum. De reden was de furieuze start van de gasten. Ze namen brutaalweg in het begin van de tweede helft een 6 – 16 voorsprong. De wedstrijd leek af te stevenen op een catastrofe voor de Drachtsters. Maar, o wonder, het werd nog een uitermate spannende slotfase. De thuisclub won partij na partij en kwam zelfs op voorsprong: 18 – 20. Helaas was good old Sipke Lindeboom niet in staat om zijn tegenstander op een nederlaag te trakteren en de winst in de wedstrijd veilig te stellen. Hoe sneu, maar het betekende wel dat de Drachtsters verrasten met een uit het vuur gesleepte remise. .

Het moest uit de tenen komen in het tweede deel van de wedstrijd. En naarmate de resultaten toenamen driegde het voor wedstrijd leider Okke Booij allemaal een beetje te veel te worden. ‘Ja, die tenen’, mompelde hij na afloop. ‘Ze werden wel een centimeter kleiner’, gaf hij zijn gemoedstoestand weer. Maar ook hij toonde zich bijzonder blij met het veroverde punt. ‘Want’, meldde hij, ‘er werd, op enkele uitzonderingen na, niet goed gespeeld’.

Beide teams bleven onder hun gemiddelde. Drachten met ruim 7% en Dokkum met bijna 8%. Goed scoorden voor de Drachtsters Albert Hoekstra, Sipke Lindeboom en Henk de Groot, die hun partijen in 18 beurten wisten te winnen. Ze speelden daardoor 66.67% boven hun moyenne. De laatste was de enige die beide partijen won.

Voor Dokkum wisten 3 spelers hun beide partijen te winnen, waarvan 1 in 22 beurten. De hoogste serie van de dag kwam op naam van Jaap Knol met 12 caramboles.

De conclusie mag zijn dat de Drachtster biljarters karakter hebben getoond, dat ze mentaal overeind zijn gebleven na de grote bijna onoverbrugbare achterstand. Dat biedt hoop voor de toekomst.